Boeteviering

Het is een woord dat we kennen: boete doen, nadenken over wat fout is en hiervoor soms een opgelegde taak verwerken. Dat het uit de visserstaal komt en betekent ‘de gescheurde netten herstellen’ was nieuw voor ons.

Het paste evenwel in de verzoeningsviering van deze morgen. Vaak gaat er iets fout, wordt de goede band met anderen verbroken door een verkeerd woord, een foute reactie. We waren nochtans met mekaar verbonden, net als bergklimmers met hun touw om samen op pad te gaan. Maar onze goede band werd verbroken en we staan alleen. We kunnen dat echter goed maken door onze fouten te bekennen en uit te spreken dat we het goed willen voorhebben met elkaar. Het gebroken touw wordt hersteld, zoals de vissers hun netten terug herstellen. Dan pas kan je rekenen op een goede vangst, op succes tijdens het spel of het werk dus. Zulke beeldtaal maakt ons rijker, laat ons nadenken over onszelf. En we weten, Jezus vergeeft ons, telkens weer, zeven maal zeventig maal zelfs, op voorwaarde dat je je fouten toegeeft. En dat deden we. Met de zegen van priester Chris gingen we verlicht naar huis, op weg naar Pasen.

Download dit volledige album (Flickr)